Την Κυριακή 30-6-13 πραγματοποιήθηκε η με δωρεάν μεταφορικά έξοδα για τους συμμετέχοντες, εκδρομή του Προοδευτικού Συλλόγου Ανδρονιάνων – Δένδρων και της Αθλητικής Ένωσης Ανδρονιάνων στην Αθήνα, για την επίσκεψη στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο, που αποτελεί το μεγαλύτερο μουσείο στην Ελλάδα και ένα από τα σημαντικότερα της αρχαίας ελληνικής τέχνης παγκοσμίως.
Μετά την επίσκεψη αυτή στην οποία αναφέρεται το κείμενο που ακολουθεί, η παρέα μας που την αποτελούσαν κυρίως παιδιά και νέοι μας, επισκέφθηκε την έκθεση τεχνολογικών ανακαλύψεων των αρχαίων Ελλήνων στο the Mall Athens ενώ η τελευταία στάση μας ήταν σε πίστα cart στον Άγιο Στέφανο όπου αρκετοί από την παρέα ανέπτυξαν μεγάλες ταχύτητες συναγωνιζόμενοι ευχάριστα και έντιμα.
Νάμαστε καλά και για τέτοιες εκδηλώσεις που εκτός των άλλων προσθέτουν στοιχεία γονιμότητας στην χρήσιμη επαφή των γενεών.
Ακολουθεί αναφορά στην επίσκεψή μας στο Αρχαιολογικό Μουσείο του κ. Αντώνη Βλαχαντώνη:
Το Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο και το Ναυάγιο των Αντικυθήρων
«Αν η διορατικότητα των Ελλήνων συμβάδιζε με την ιδιοφυΐα τους, τότε ίσως και η βιομηχανική επανάσταση να άρχιζε χίλια χρόνια πριν από τον Κολόμβο.»! ΑΡΘΟΥΡ ΚΛΑΡΚ
Αποζημιωθήκαμε με το παραπάνω από την επίσκεψη μας στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο στην Αθήνα την Κυριακή 30-7-2013.Πραγματικά νοιώσαμε εθνικά υπερήφανοι θαυμάζοντας στις πάμπολλες αίθουσες του Μουσείου, τον πλούτο του αρχαίου ελληνικού πολιτισμού, με τα μοναδικά απαράμιλλης τέχνης αριστουργήματα.
Τα συναισθήματα ήταν ανάμικτα τόσο για τα αρχαία σημαντικότατα εκθέματα όσο και για το ιστορικό κτίριο του Μουσείου, που είναι το μεγαλύτερο στην ελληνική επικράτεια και ένα από τα μεγαλύτερα με ελληνικές αρχαιότητες, προβάλλοντας την ιστορική, πνευματική και καλλιτεχνική τους αξία παγκοσμίως. Το κτίριο του Μουσείου, θεμελιώθηκε το 1866 σε οικόπεδο που δώρισε η Ελένη Τοσίτσα. Την τελική διαμόρφωση της πρόσοψης του κτιρίου επιμελήθηκε ο Ε Τσίλλερ, ο οποίος είχε και την επίβλεψη έως το 1889. Η ολοκλήρωση του Μουσείου έγινε σταδιακά μέσα στον 20 ό αιώνα.
Στις αίθουσές του προβάλλεται η μακρά εξέλιξη του αρχαίου ελληνικού πολιτισμού. Οι Συλλογές του Μουσείου κατατάσσονται στις πλουσιότερες του κόσμου με ευρήματα από την 7η χιλιετία π.Χ., και είναι η Προϊστορική Συλλογή, η Συλλογή Γλυπτών, Αγγείων και Μικροτεχνίας, Χαλκών και η Συλλογή Αιγυπτιακών Αρχαιοτήτων.
Από τα σημαντικότερα εκθέματα ενδεικτικά αναφέρομε τους θησαυρούς των βασιλικών τάφων των Μυκηνών, τα περίφημα κυκλαδικά μαρμάρινα ειδώλια και τις θαυμάσια διατηρημένες τοιχογραφίες της Θήρας. Επίσης αριστουργήματα της γλυπτικής τέχνης με μοναδικό σε αριθμό και ποιότητα σύνολο επιτύμβιων αναγλύφων. Μία από τις πλουσιότερες συλλογές του κόσμου, είναι η Συλλογή Χαλκών με τα φημισμένα μεγάλα αγάλματα, όπως ο Ποσειδών ή Δίας του Αρτεμισίου, ο έφηβος του Μαραθώνα, ο έφηβος των Αντικυθήρων και ο «κελητίζων παις» του Αρτεμισίου. Τα περισσότερα από τα χάλκινα έργα ήσαν αναθήματα σε μεγάλα ελληνικά ιερά, όπως του Διός στη Δωδώνη, της Αθηνάς στην Ακρόπολη, του Διός στην Ολυμπία, του Απόλλωνα στη Βοιωτία κ.ά.
Ιδιαίτερη εντύπωση προκάλεσε η έκθεση σε ειδική αίθουσα στο ισόγειο του Μουσείου των ευρημάτων του Ναυαγίου των Αντικυθήρων, όπου παρουσιάζεται για πρώτη φορά το σύνολο των αρχαιοτήτων ,οι οποίες ανελκύσθηκαν από το περίφημο Ναυάγιο των Αντικυθήρων κατά τα έτη 1900-1901 και 1976.Ξεχωριστή αναφορά και προβολή υπήρχε για την μελέτη από διάφορα Πανεπιστήμια Ευρώπης και Αμερικής του Μηχανισμού των Αντικυθήρων, που αποτελεί τον αρχαιότερο, πολυσύνθετο αστρονομικό φορητό υπολογιστή.
Το πλοίο ναυάγησε περίπου στο 70-50 π.Χ., εποχή που το θαλάσσιο εμπόριο και οι μεταφορές έργων τέχνης από την Ανατολική Μεσόγειο στην Ιταλία είχαν κορυφωθεί, ενώ το φορτίο του χρονολογείται από τον 4ο έως και τον 1ο αι. π.Χ. Το πλοίο ήταν φορτηγό, εκτιμώμενης χωρητικότητας 300 τόνων και κατευθυνόταν προς την Ιταλία. Μαρμάρινα και χάλκινα αγάλματα, χρυσά κοσμήματα, πλήθος κεραμικών αγγείων και χάλκινες κλίνες ήταν ο κύριος όγκος του φορτίου του, με στόχο να στολίσει τα ανάκτορα ,τις επαύλεις και τις πόλεις των Ρωμαίων που ως κατακτητές απέσπασαν τεράστιο αριθμό αριστουργημάτων τέχνης από τον ελληνικό χώρο. Μαζί με αυτά η ελληνική θάλασσα «υφάρπαξε» και διέσωσε ένα σπανιότατο μηχανισμό η αξία του οποίου είναι μεγαλύτερη από όλων μαζί των ευρημάτων του ναυαγίου. Γιατί ομολογουμένως μόνο δέος μπορεί να προκαλέσει το γεγονός ότι το τεχνούργημα αυτό μας έκανε να αναθεωρήσουμε τη γνώμη που είχαμε για την ελληνιστική περίοδο και την εξέλιξη της μηχανικής επιστήμης και να εμπλουτίσουμε τις γνώσεις μας για την αρχαία ελληνική τεχνολογία και αστρονομία.
Ο Μηχανισμός δημιούργημα του β΄ μισού του 2ου αι. π.Χ., περιλαμβάνει οδοντωτούς τροχούς, κλίμακες, άξονες και δείκτες. Οι επιγραφές σχετίζονται με αστρονομικούς και ημερολογιακούς υπολογισμούς καθώς και με οδηγίες χρήσης του οργάνου. Είναι ο αρχαιότερος πολυσύνθετος αστρονομικός υπολογιστής, με τον οποίο προσδιορίζονταν οι θέσεις του Ήλιου, της Σελήνης και πιθανότατα των πέντε γνωστών κατά την αρχαιότητα πλανητών. Επίσης χρησιμοποιείτο για την πρόβλεψη των εκλείψεων του Ήλιου και της Σελήνης, για την τήρηση ενός πολυετούς ημερολογίου με μεγάλη ακρίβεια, καθώς και για τον προσδιορισμό του χρόνου τέλεσης των Πανελλήνιων Αγώνων, στην Ολυμπία, τη Νεμέα, την Ισθμία, τους Δελφούς και τη Δωδώνη.
Αξίζει τέλος να αναφέρουμε ότι όλα τα ευρήματα του ναυαγίου είναι μοναδικής ομορφιάς, ιδιαίτερα όμως ξεχωρίζει το χάλκινο άγαλμα νεαρού ανδρός γνωστού ως «ο έφηβος των Αντικυθήρων», καθώς και τμήματα από χάλκινο άγαλμα γνωστό ως «ο φιλόσοφος των Αντικυθήρων» το πρόσωπο του οποίου έχει ιδιαίτερη εκφραστικότητα και ζωντάνια από την απόδοση των επιμέρους λεπτομερειών.
Από τα λοιπά ευρήματα θαυμάζουμε μικρό αριθμό χρυσών κοσμημάτων (ενώτια και δαχτυλίδια), με έγχρωμους ημιπολύτιμους λίθους, μαργαριτάρια και ερωτιδείς που αποτελούν αντιπροσωπευτικό δείγμα της μικροχρυσοχοϊας του 2ου και 1ου αι. π.Χ.
Επίσης εξαιρετικής σπανιότητας και ομορφιάς γυάλινα αγγεία με κατασκευαστική αρτιότητα, πολυχρωμία και άριστη κατάσταση διατήρησης αντιπροσωπεύουν τις πιο εντυπωσιακές μεθόδους κατασκευής γυάλινων αγγείων της ελληνιστικής εποχής.
Θαυμάσαμε επίσης τα μαρμάρινα αγάλματα που παριστάνουν θεούς, ομηρικούς ήρωες και θνητούς, κατασκευασμένα από λευκό παριανό μάρμαρο που διατηρεί τη λάμψη και διαύγειά του σε όσα τμήματα του γλυπτού ήταν προστατευμένο μέσα στη λάσπη του θαλάσσιου βυθού.
Εντυπωσιακό είναι επίσης και το πλήθος των κεραμικών αγγείων που ήρθαν στο φως από την ανέλκυση του ναυαγίου κατά τα έτη 1900-1901 και 1976. Σε αυτά περιλαμβάνονται «λάγυνοι» από τα πλέον δημοφιλή αγγεία της ελληνιστικής εποχής που χρησίμευαν ως δοχεία κρασιού, ανάγλυφοι διακοσμημένοι σκύφοι δημοφιλή αγγεία πόσεως και πλήθος άλλων πήλινων χρηστικών αγγείων όπως χύτρες λύχνοι, πρόχοι -οινοχόες για μεταφορά ή αποθήκευση κρασιού και λαδιού, αμφορείς και μυροδοχεία. Ιδιαίτερη κατηγορία είναι οι οξυπύθμενοι εμπορικοί αμφορείς που χρονολογούνται στο πρώτο μισό του 1ου αι. π. Χ. και προέρχονται από τη Ρόδο ,την Κω και την Έφεσο. Ανελκύστηκαν 23 οξυπύθμενοι αμφορείς αλλά εκτιμούν ότι υπάρχουν και άλλο ακόμα στο βυθό της θάλασσας.