Η πανσέληνος της 14ης Νοεμβρίου δεν είναι μόνο η πιο κοντινή και φωτεινή πανσέληνος του 2016, αλλά για την ώρα και η πιο κοντινή του 21ου αιώνα», αναφέρει σε ανακοίνωσή της η NASA.
Το φεγγάρι δεν θα βρεθεί ποτέ ξανά τόσο κοντά στη Γη μέχρι την 25η Νοεμβρίου 2034», σημειώνει η υπηρεσία.
Ενα πραγματικά σπάνιο αστρονομικό φαινόμενο θα απολαύσουμε τη νύχτα της Δευτέρας 14 Νοεμβρίου, όταν η πιο εντυπωσιακή «υπερπανσέληνος» των τελευταίων 68 χρόνων θα πλημμυρίσει με το φως της τον ουράνιο θόλο!
Με τον όρο υπερπανσέληνο (supermoon) οι αστρονόμοι εννοούν την πανσέληνο που λαμβάνει χώρα στο περίγειο, δηλαδή όταν το φεγγάρι βρίσκεται στη μικρότερη δυνατή απόσταση από τη Γη. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να φαίνεται έως 14% μεγαλύτερο και 30% φωτεινότερο σε σχέση με μια «κανονική» πανσέληνο.
Το 2016 έχει την ιδιαιτερότητα να κλείνει με τρεις υπερπανσελήνους, στις 16 Οκτωβρίου, στις 14 Νοεμβρίου και τις 14 Δεκεμβρίου. Ωστόσο, η πιο ξεχωριστή είναι αυτή του Νοεμβρίου, καθώς η πανσέληνος θα συμπέσει με την απολύτως μικρότερη απόσταση μεταξύ Γης και φεγγαριού.
Κατά συνέπεια, καιρού επιτρέποντος, θα απολαύσουμε ένα πραγματικά μοναδικό φεγγάρι, πιο φωτεινό και μεγάλο από κάθε άλλη φορά!
NASA
Ο άνθρωπος δεν έχει την ευκαιρία να δει περισσότερες από μια δυο τέτοιες υπερπανσελήνους κατά τη διάρκεια της ζωής του.
Σύμφωνα με τη NASA, η προηγούμενη φορά που εμφανίστηκε το εν λόγω αστρονομικό φαινόμενο ήταν στις 16 Νοεμβρίου 1948, ενώ πρόκειται να επαναληφθεί στις 25 Νοεμβρίου 2034!
Αξιοσημείωτο θα είναι όμως και το supermoon της 14ης Δεκεμβρίου, καθώς θα συμπέσει με πεφταστέρια και συγκεκριμένα την κορύφωση των Διδυμίδων που, μαζί με τις Περσείδες του Αυγούστου, είναι οι δύο πιο εντυπωσιακές βροχές διαττόντων αστέρων κάθε χρονιάς. Η NASA εκτιμά ότι το φωτεινό φεγγάρι θα μειώσει κατά 5-10 φορές τον αριθμό των μετεώρων που θα γίνουν ορατά.
Τι είναι η υπερπανσέληνος ή supermoon
Ο όρος «supermoon» μπήκε στο λεξιλόγιο μας μόνον τα τελευταία χρόνια. Αρχικά ο όρος χρησιμοποιούνταν από την αστρολογία και σήμαινε το νέο φεγγάρι ή την πανσέληνο που σημειωνόταν ενώ το φεγγάρι ήταν στο 90% του περιγείου (δηλαδή κοντά στη Γη).
Πλέον supermoon (υπερπανσέληνο) ονομάζουμε κάθε πανσέληνο που το φεγγάρι βρίσκεται πιο κοντά στη Γη από το μέσο όρο της απόστασης του πλανήτη μας με το δορυφόρο του.
Υπερπανσέληνος συμβαίνει όταν η Σελήνη βρίσκεται στο περίγειο, δηλαδή στο κοντινότερο σημείο της από τη Γη, με αποτέλεσμα η διάμετρος του φεγγαριού να φαίνεται μεγαλύτερη.
Καθώς η τροχιά του φεγγαριού είναι ελλειπτική, άλλοτε πλησιάζει τη Γη κατά 30.000 μίλια εγγύτερα (περίγειο) και άλλοτε απομακρύνεται (απόγειο).
Όταν ο Ήλιος και η Σελήνη ευθυγραμμίζονται και η Σελήνη είναι και στο περίγειο της, τότε έχουμε υπερπανσέληνο ή supermoon!
Μια υπερπανσέληνος μπορεί να φαίνεται έως και 14% μεγαλύτερη και 30% φωτεινότερη σε σχέση με μια πανσέληνο όταν το φεγγάρι βρίσκεται στο απόγειό του.
Ωστόσο το ότι μια πανσέληνος φαίνεται μεγαλύτερη είναι θέμα οπτικής... απάτης. Αυτό που στην πραγματικότητα συμβαίνει δεν είναι ότι το φεγγάρι είναι μεγαλύτερο αλλά ότι όταν η Σελήνη βρίσκεται σχετικά πιο κοντά στον ορίζοντα, μπορεί να συγκριθεί με διάφορα άλλα χαρακτηριστικά που βρίσκονται εκεί, όπως δέντρα, κεραίες και διάφορα κτίσματα και τότε φαίνεται πιο μεγάλη.
Η σχέση του ανθρώπου με τη Σελήνη
Στην αρχαιότητα η Σελήνη λατρεύτηκε σαν θεά. Για τους αρχαίους Έλληνες και τους Ρωμαίους η Σελήνη ήταν η θεά του κυνηγιού Άρτεμις που με το φως της βοηθούσε τους κυνηγούς να βλέπουν μεσ’ τη νύχτα. Στην κλασική εποχή, οι αρχαίοι Έλληνες φιλόσοφοι μπόρεσαν να διαλευκάνουν αρκετά από τα μυστήρια της Σελήνης, ανάμεσα στα οποία ήταν και ο μηχανισμός των φάσεων της.