Μια απλή ματιά στις δύο αυτές διπλανές φωτογραφίες δεν θα σας αφήσει να τις προσπεράσετε. Δεν σας αφήνουν να πάτε παρακάτω σφυρίζοντας αδιάφορα. Για πολλούς λόγους και για ακόμα περισσότερους αν είσαστε γονιοί με μικρά παιδιά, ευτυχείς και μόνο γι’ αυτό.
Όμως σταθείτε λίγο στις δίδυμες θα ‘λεγα αυτές φωτογραφίες. Μη φοβηθείτε τα ερωτηματικά, τον προβληματισμό που γεννούν αβίαστα. Σε κάθε περίπτωση η διαφορά που αποτυπώνεται στις δύο αυτές φωτογραφίες είναι τεράστια σε έκταση και σε βάθος. Είναι ουσιαστική και πραγματική, δίπλα μας, μέσα μας. Δεν είναι θέμα κυρίως φυλετικό, δεν είναι θέμα κυρίως οικονομικής ανισότητας ή κάτι άλλο. Είναι κυρίως θέμα επιλογής; Είναι κυρίως θέμα ισορροπίας; Δεν μπορούμε να μένομε στις όποιες διαπιστώσεις. Είναι ένας ακόμα λόγος σοβαρός να ψαχτούμε για το σήμερα ως βίωμα αλλά και κυρίως ως ρίζα του αύριο των παιδιών (μας ή όχι μας), των παιδιών όλου του κόσμου.
Δεν είναι όλα τα πράγματα ίδιας δυναμικής και εμβέλειας, δεν είναι πέρα από μας και έξω μας. Δεν τα αφήνομε όλα στη λογική του όσα πάνε και όσα έρθουν. Δεν τα αφήνομε στα χέρια των δυνατών και των ειδημόνων. Γιατί έχομε ευθύνη προσωπική για όσα κτίζουν το αύριο του οποίου την αποκλειστικότητα δεν την δικαιούται κανείς όπως άλλωστε για το μέχρι σήμερα η ιστορία επιβεβαιώνει.