Ευχάριστο το ξάφνιασμα μέσα από αυτήν την παλιά διαφημιστική αφίσα που με σκούντησε σε ένα βιβλιοπωλείο στη Χαλκίδα ("Πορθμός"). Σχεδόν αμέσως η σκέψη μου κύλησε προς τα πίσω για να επιστρέψει πάλι στο σήμερα χωρίς να αλλάξει θέμα.

Αναρωτιέμαι μήπως κάποια πράγματα που στέκουν υπομονετικά στο πλάι του δρόμου που συχνά διαβαίνομε, αξίζουν και χρειάζεται από τη σκιά να τα επαναφέρομε στο φώς; Δεν μιλάω βέβαια για τις αφίσες όσο όμορφες και αν είναι όσα και ό,τι και αν μας παρουσιάζουν προκαλώντας αισθήσεις και συναισθήματα, όσο και αν και αυτές έχουν τον τρόπο και τη θέση τους.
Σταμ. Δ. Σπύρου
Χαλκίδα στις 5/12/2011