ΕΠΙΔΙΩΚΟΝΤΑΣ ΛΥΣΕΙΣ
Στα πλαίσια απόφασης του Διοικητικού Συμβουλίου του Συλλόγου μας, ο πρόεδρος Σταμ. Δ. Σπύρου και ο ταμίας Βαγγ. Γρ. Νικολιάς από κοινού με τον πρόεδρο του τοπικού Δημοτικού Συμβουλίου Γιώργο Κ. Κωτσή, είχαν προκαθορισμένη συνάντηση στην Κύμη με το Δήμαρχο Κύμης – Αλιβερίου κο Δημήτρη Θωμά. Η συνάντηση ήταν περίπου δίωρη και η συζήτηση κάλυψε βασικά προβλήματα των χωριών του Δημοτικού μας διαμερίσματος. Στη συνάντηση παραβρέθηκαν και οι αντιδήμαρχοι κ.κ. Βλάχος αρμόδιος για θέματα σχολείων και κος Παππάς αρμόδιος για τεχνικά έργα του Δήμου. Τα θέματα που από την πλευρά μας θέσαμε ως κοινές απαιτήσεις και των συγχωριανών μας ήταν:
- Η ανάγκη επισκευής του Δημοτικού Σχολείου Ανδρονιάνων.
- Η ανάγκη επισκευής του Δημοτικού Σχολείου Δένδρων με πρώτη παρέμβαση την τοποθέτηση σκεπής (ξυλοσκεπή – κεραμίδια).
- Η μεταφορά στο επισκευασμένο Δημοτικό Σχολείο Ανδρονιάνων του Νηπιαγωγείου του χωριού. Έτσι θα μπορέσει ο Σύλλογός μας να αποκτήσει την δικαιούμενη και απαραίτητη διοικητική του στέγη, σε χώρο του Κοινοτικού καταστήματος.
- Η ολοκλήρωση της διαμόρφωσης της πλατείας δεξαμενής στους Λενιάνους.
- Η ολοκλήρωση της διάστρωσης του δρόμου προς τους Λενιάνους.
- Θέσαμε τις παρατηρήσεις και προτάσεις μας για το εκτελεσμένο έργο των μονοπατιών από και προς το Μύλο που με πρωτοβουλία της δημοτικής μας αρχής ξεκίνησε και προχώρησε στον ΕΟΤ. Ειδικότερα τονίσαμε την ανάγκη να
ολοκληρωθεί το μονοπάτι προς τη γέφυρα Ανδρονιάνων που όπως είναι σήμερα καθιστά το όλο έργο μισερό βάζοντάς του τόνο ανορθογραφίας.
Επίσης προτείναμε την προώθηση νέας πρότασης για ένταξη στα προγράμματα ΕΣΠΑ νέου έργου που θα αφορά την ανάδειξη της μεταλλευτικής ιστορίας και πολιτιστικών στοιχείων του τόπου μας όπως αυτά των υπαρχόντων ακόμα υποδομών και εξοπλισμού και που αντικειμενικά θα συμπληρώνει το ήδη εκτελεσμένο έργο των μονοπατιών.
- Τέλος τονίσαμε την ανάγκη παραμονής του Νηπιαγωγείου στο χωριό μας αφού ευτυχώς υπάρχει ο αναγκαίος αριθμός παιδιών και φέτος, αριθμός μάλιστα που του χρόνου θα αυξηθεί.
Εκτιμήσαμε και οι τρεις μας, πως η συνάντηση αποδείχθηκε αναγκαία και χρήσιμη. Άλλωστε στο σύντομο επόμενο διάστημα μέχρι το Φθινόπωρο θα είμαστε σε θέση με βάση τα σχετικά μελλούμενα, να διαπιστώσουμε το εύλογο της αισιοδοξίας μας αλλά και να ζυγιάσουμε τις επόμενες κινήσεις μας.
WHICH SIDE ARE YOU ON
Γνωστό το παραδοσιακό αυτό τραγούδι από τις ΗΠΑ. Ο Διονύσης Σαββόπουλος το έχει πει σε ένα από τα πρώτα του τραγούδια λίγο διαφορετικά «Κι έρχεται η στιγμή για να αποφασίσεις με ποιούς θα πας και ποιούς θα αφήσεις».
Είναι τέτοιες οι στιγμές που ζούμε εδώ και καιρό, έρχεται τέτοια στιγμή στη ζωή του καθένα και στέκονται ανυποχώρητες απαιτώντας απάντηση, απόφαση.
Χωρίς πλέον τις μέχρι τότε αναστολές και συγχύσεις μας. Απόφαση που ξεκινά προσωπική και αποκλειστική και δεν είναι απόφαση ρουτίνας. Είναι απόφαση ζωής. Και αν τέτοιες αποφάσεις μπορέσουν να σμίξουν σε κοινή προοπτική, σε κοινό δρόμο, δρόμοι κοινοί που αντικειμενικά υπάρχουν όσο και αν συμφέροντα αλλότρια και αλλοτριωτικά τον κάνουν θολό και σκονισμένο, τότε κάτι καλύτερο θα έχει γεννηθεί.
Σε στέρεα βάση και με καθαρότητα και αποφασιστικότητα. Οπότε και η παράγωγη ελπίδα θα πατά γερά δημιουργώντας έτσι με τη σειρά της την απαραίτητη συμπορευόμενη αισιοδοξία. Ποιους θα αφήσω λοιπόν; Ερώτημα ακριβές και αμείλικτο. Χρωστάω απάντηση με υπευθυνότητα που δεν επιδέχεται πλέον άλλη καθυστέρηση. Όσο και αν ποτέ και καθόλου δεν είχα ψευδαισθήσεις, εν τούτοις οι καιροί απαιτούν πλέον υπερβάσεις έντιμες και σαφείς.
Βασικά κριτήρια στην απόφαση για το ποιους θα αφήσω, αποκαλύπτοντας ταυτόχρονα το σε ποιούς θα πάω τελικά, είναι:
- θα αφήσω αυτούς που παραβιάζουν τα χαρακτηριστικά μου ως άνθρωπο αλλά και ως πολίτη και κοινωνού.
- θα αφήσω αυτούς που παραβιάζουν πλέον ακόμα και τις βιολογικές μου ανάγκες.
- θα αφήσω αυτούς που παραβιάζουν τη λογική μου, το δικαίωμά μου στο όνειρο.
- θα αφήσω αυτούς που μου ζητάνε να μη σκέφτομαι ή να σκέφτομαι επιλεκτικά και επιλεκτικά να λησμονώ.
- θα αφήσω αυτούς που συνεχώς και όλο και πιο ωμά ασχημονούν στην αξιοπρέπειά μου.
- θα αφήσω αυτούς που ισοπεδώνουν και το κοινό ακόμα δίκαιο αντί να το βάζει στην κορυφή των «εκ των ουκ άνευ».
- θα αφήσω αυτούς που μέσα από όλα αυτά θέλουν ως εξουσία όντες, να με έχουν στο τσεπάκι το δικό τους και των εμφανών ή όχι ακόμα σκοπών τους.
- θα αφήσω αυτούς που με την ίδια τακτική και βαρβαρότητα απειλούν την μεγάλη πλειοψηφία των συνανθρώπων μου.