Το αλφάβητο αποτελεί το μέσο γραφής μιας γλώσσας και είναι μια εφεύρεση ενός βασικού πνευματικού εργαλείου προαγωγής του ανθρώπινου πολιτισμού. Κατά συνέπεια, επιβάλλεται να λάμψει η ιστορική αλήθεια της ανακαλύψεως αυτής, η οποία εξακριβώνει την πνευματική ταυτότητα ενός έθνους.
Η Ευβοϊκή Κύμη αρχικά κατοικήθηκε από Πελασγούς. Το 1600περίπου π.Χ. την κατέλαβαν οι Αιολείς, οπότε ένα μέρος των Πελασγών πήγε στο απέναντι νησί Σκύρο και ένα άλλο μέρος αφομοιώθηκε με τους Αιολείς. Η Ευβοϊκή Κύμη περίπου από το 1450π.Χ. και εντεύθεν, θα πρέπει να ήταν μια συγκροτημένη πόλη με ένα σοβαρό επίπεδο πολιτισμού.
Από τον συνδυασμό των αλφαβητικών και γλωσσικών στοιχείων των Αιολέων και Πελασγών, ίσως να προέκυψε ένα τοπικό αλφάβητο, το Κυμαϊκό, πολύ αρχαίο, το οποίο πέρασε από διάφορα εξελικτικά στάδια. Το κυμαϊκό αυτό αλφάβητο μεταλαμπαδεύτηκε και σε άλλες πόλεις της Ευβοίας και ιδιαίτερα στη Χαλκίδα, η οποία πρέπει να το προσάρμοσε στα δικά της πρότυπα.
Το έτος 1350 π.Χ. περίπου, η ευβοϊκή Κύμη μαζί με τις Μυκήνες συμμετείχαν από κοινού με τους λαούς της θάλασσας στην εκστρατεία εναντίον του χιτιτικού κράτους, το οποίο κατέλαβαν, ενώ καταλήφθηκε και το μεγαλύτερο μέρος της Φρυγίας και της Φοινίκης. Στις κατακτηθείσες αυτές περιοχές θα πρέπει να μεταλαμπαδεύτηκε ο μυκηναϊκός πολιτισμός και το κυμαϊκό αλφάβητο.
Επίσης την ίδια εποχή, η ευβοϊκή Κύμη δημιούργησε την πρώτη αποικία της, δηλαδή την αιολική Κύμη της Μικράς Ασίας. Αργότερα η ευβοϊκή Κύμη ίδρυσε τη δεύτερη αποικία της, την Κύμη της Καμπανίας στην Ιταλία. Οι πόλεις αυτές λάτρευαν ιδιαίτερα τον θεό Απόλλωνα. Μάλιστα όπως παραδέχθηκαν και οι ιστορικοί, η λατρεία του θεού Απόλλωνα στον ιταλικό χώρο ξεκίνησε από την Κύμη της Καμπανίας. Κατά πάσα πιθανότητα η Κύμη θα πρέπει να πήρε δια μέσου των Κυμαίων και Δηλίων μυσταγωγών τα μυστήρια της λατρείας του Φοίβου Απόλλωνα, τα οποία στη συνέχεια μεταλαμπαδεύτηκαν και στην αιολική Κύμη της Μ. Ασίας και στην Κύμη της Καμπανίας. Από τα ιερά κέντρα του Απόλλωνα, προήλθαν και οι Σίβυλλες, αρχαιότατες προφήτιδες και ιέρειες του θεού αυτού.
Εστίες των Σιβυλλών και σιβυλλείων χρησμών ήταν η αιολική Κύμη της Μ. Ασίας, η Τροία και η Κύμη της Ιταλίας. Ίσως και αυτός να ήταν ένας δεσμός εσωτερικός (θρησκευτικός, μυσταγωγικός) μεταξύ της ευβοϊκής Κύμης και των αποικιών της. Η Κύμη της Καμπανίας που ήταν πλησίον του Λατίου, μαζί με τη λατρεία του Φοίβου Απόλλωνα που μεταλαμπά-δευσε, στον ιταλικό χώρο, διέδωσε και το κυμαϊκό αλφάβητο.
Οι Ετρουσκικές επιγραφές αλλά και διάφοροι αλφαβητικοί κατάλογοι που βρέθηκαν στην Ιταλία, δείχνουν πως τέσσερα βασικά γράμματα από το ελληνικό αλφάβητο, το ο , το γ ,το β και το δ δεν ήταν σε χρήση στους λαούς αυτούς, γιατί στην ετρουσκική γλώσσα δεν υπήρχαν φθόγγοι που να αντιστοιχούν σε αυτά. Επίσης ορισμένοι κατάλογοι, περίπου του 7ου π.Χ. αιώνα βρέθηκαν στις ανασκαφές που έγιναν στους Βήιους (Βαίες) παλαιό λιμάνι της Κύμης της Καμπανίας. Δηλαδή πρόκειται για καταλόγους που καταστρώθηκαν στην Κύμη της Καμπανίας, από τους οποίους προκύπτουν, ότι οι αλφαβητικοί τύποι και τα φθογγογράμματα (αρχαιοτάτων ελληνικών επιγραφών) είχαν υποστεί προσαρμογή στη χρήση τους. Τέλος είναι αυταπόδεικτο, ότι το αλφάβητο αυτό παρέλαβαν από τους κατοίκους της Κύμης οι κάτοικοι του Λατίου και το χρησιμοποίησαν για να γράψουν τη γλώσσα τους, δηλαδή το αλφάβητο που σήμερα λέγεται ‘λατινικό’ και χρησιμοποιείται στα 3/5 του κόσμου.
Επανερχόμενοι στον ασιατικό χώρο, αναφέρουμε ότι η αιολική Κύμη της Μ. Ασίας ήταν μία ανθούσα πόλη και είχε σχέσεις εμπορικές, αλλά και ιδιαίτερα θρησκευτικές, μέσα από τη λατρεία του Φοίβου Απόλλωνα, τόσο με τους Φρύγες όσο και με τους Φοίνικες, με αποτέλεσμα να μεταλαμπαδευτεί και να καλλιεργηθεί το κυμαϊκό αλφάβητο. Αναφέρουμε σαν παράδειγμα τον βασιλέα των Φρυγών Μίδα, γιό του Γορδίου, που είχε στενές φιλικές σχέσεις με την αιολική Κύμη. Μάλιστα πήρε σύζυγο την Κυμαία Ερμοδίκη ή Δημοδίκη και δια των Κυμαίων ανέπτυξε φιλικές σχέσεις με τους Δελφούς, στο ιερό των οποίων δώρισε και τον χρυσό του θρόνο «εόντα αξιοθέητο» όπως αναφέρει και ο Ηρόδοτος.
Επίσης τόσο το φρυγικό όσο και το φοινικικό αλφάβητο παρουσιάζουν ομοιότητα προς το χαλκιδικό (δηλαδή το κυμαϊκό). Μάλιστα χαρακτηρίζονται σαν αλφάβητο δυτικού τύπου, δηλαδή παρουσιάζουν ομοιότητα με το κυμαϊκό αλφάβητο της ιταλικής Κύμης και γενικά τα λατινικά, που είναι όμοια με αυτά της Ευβοίας.
συνεχίζεται...
Αντώνης Ε. Βλαχαντώνης